UPROSZCZENIA W PROWADZENIU KSIĄG RACHUNKOWYCH
WEDŁUG USTAWY O RACHUNKOWOŚCI

I grupa – uproszczenia dla wszystkich jednostek prowadzących księgi rachunkowe,
tzn. zarówno dla jednostek mikro, małych, jak i średnich i dużych

Przykłady uproszczeń

1.  Uproszczenia dotyczące amortyzacji niskocennych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (por. art. 32 ust. 6 i art. 33 ustawy).

2.  Wycena materiałów i towarów w cenie zakupu, zamiast w cenie nabycia, a produkcji w toku – o przewidywanym czasie wykonania krótszym niż 3 miesiące – w wysokości bezpośrednich kosztów wytworzenia lub tylko materiałów bezpośrednich bądź niewycenianie jej w ogóle (por. art. 34 ust. 1 ustawy).

3.  Nierozliczanie przychodów i kosztów z tytułu wykonywanych długoterminowych niezakończonych usług, zgodnie z przepisami art. 34a i art. 34c ustawy, jeżeli udział przychodów z niezakończonych usług na dzień bilansowy nie jest istotny w całości przychodów operacyjnych okresu sprawozdawczego (por. art. 34d ustawy).

4.  Odpisywanie wartości aktywów obrotowych bezpośrednio w koszty w momencie ich nabycia lub wytworzenia (por. art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy).

II grupa – uproszczenia dla wszystkich jednostek mikro i małych

Rodzaje uproszczeń

1.  Kwalifikacja umów leasingu według zasad określonych w przepisach podatkowych i niestosowanie przepisów art. 3 ust. 4 i ust. 5 ustawy o rachunkowości (por. art. 3 ust. 6 ustawy).

2.  Uproszczone zasady kalkulacji kosztu wytworzenia produktu (por. art. 28 ust. 4a ustawy).

3.  Odstąpienie od ustalania aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego (por. art. 37 ust. 10 ustawy).

4.  Niestosowanie przepisów rozporządzenia w sprawie instrumentów finansowych (por. art. 28b ustawy).

Jednostki, które mogą stosować uproszczenia

Jednostki, które nie mogą stosować uproszczeń

1.  Jednostki mikro w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1a ustawy.

2.  Jednostki małe w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1b ustawy.

Uwaga: Z uproszczeń tych mogą korzystać także jednostki, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2a ustawy (tzn. przedsiębiorstwa w spadku), bez względu na sumę aktywów bilansu, przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz średnioroczne zatrudnienie – do dnia wskazanego w art. 3 ust. 1i ustawy, jeśli korzystały z tych uproszczeń.

1.  Jednostki duże w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1d ustawy.

2.  Jednostki średnie w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1c ustawy.

3.  Jednostki tzw. rynku finansowego, wymienione w art. 3 ust. 1h ustawy, które dla celów uproszczeń traktuje się jak jednostki duże bez względu na ich sumę aktywów bilansu, przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz średnioroczne zatrudnienie w roku obrotowym.

III grupa – uproszczenia dla niektórych jednostek mikro i małych

Rodzaje uproszczeń

1.  Rezygnacja z zachowania zasady ostrożności przy wycenie poszczególnych składników aktywów i pasywów w zakresie tworzenia odpisów aktualizujących wartość aktywów oraz rezerw na znane jednostce ryzyko, grożące straty oraz skutki innych zdarzeń (por. art. 7 ust. 2b ustawy).

2.  Dokonywanie bilansowych odpisów amortyzacyjnych według zasad podatkowych (por. art. 32 ust. 7 oraz art. 33 ust. 1 ustawy).

3.  Odstąpienie od tworzenia biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów dotyczących przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych (por. art. 39 ust. 6 ustawy).

Jednostki, które mogą stosować uproszczenia

Jednostki, które nie mogą stosować uproszczeń

Wyłączenia dotyczące jednostek mikro i małych

Wyłączenia dotyczące pozostałych jednostki

1.  Jednostki mikro w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1a ustawy.

2.  Jednostki małe w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1b ustawy.

Uwaga: Z uproszczeń tych mogą korzystać także jednostki, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2a ustawy (tzn. przedsiębiorstwa w spadku), bez względu na sumę aktywów bilansu, przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz średnioroczne zatrudnienie – do dnia wskazanego w art. 3 ust. 1i ustawy, jeśli korzystały z tych uproszczeń; ponadto z uproszczenia, o którym mowa art. 7 ust. 2 ustawy mogą korzystać także jednostki wymienione w art. 80 ust. 5 ustawy, które nie są jednostkami mikro, jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej.

1.  Jednostki sektora finansów publicznych.

2.  Spółki kapitałowe.

3.  Spółki komandytowo-akcyjne.

4.  Spółki jawne i spółki komandytowe, których wszystkimi wspólnikami ponoszącymi nieograniczoną odpowiedzialność są spółki kapitałowe, spółki komandytowo-akcyjne lub spółki z innych państw o podobnej do tych spółek formie prawnej.

Uwaga: Powyższe wyłączenie wynika odpowiednio z treści art. 7 ust. 2c, art. 32 ust. 8 i 39 ust. 7 ustawy.

1.  Jednostki duże w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1d ustawy.

2.  Jednostki średnie w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1c ustawy.

3.  Jednostki tzw. rynku finansowego, wymienione w art. 3 ust. 1h ustawy, które dla celów uproszczeń traktuje się jak jednostki duże bez względu na ich sumę aktywów bilansu, przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz średnioroczne zatrudnienie w roku obrotowym.