Wysokość świadczenia urlopowego nie może przekroczyć odpisu podstawowego na ZFŚS – odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika, z tym że dla zatrudnionych – z wyłączeniem młodocianych – ustala się ją w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy pracownika (art. 3 ust. 4 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych). W okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2025 r. odpis podstawowy ustala się od przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2024 r., czyli od kwoty 7.262,39 zł.
Zakładając, że wysokość świadczenia urlopowego odpowiada wysokości odpisu podstawowego na ZFŚS, to w ww. okresie:
1) pracownikowi zatrudnionemu w normalnych warunkach przysługuje ono w wysokości:
– 2.723,40 zł (na pełny etat),
– 1.361,70 zł (na 0,5 etatu),
– 2.042,55 zł (na 0,75 etatu),
– 680,85 zł (na 0,25 etatu);
2) pracownikowi wykonującemu prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze przysługuje ono w wysokości:
– 3.631,20 zł (na pełny etat),
– 1.815,60 zł (na 0,5 etatu),
– 2.723,40 zł (na 0,75 etatu),
– 907,80 zł (na 0,25 etatu);
3) pracownikowi młodocianemu przysługuje ono w wysokości 363,12 zł w pierwszym roku nauki, 435,74 zł w drugim roku nauki, 508,37 zł w trzecim roku nauki.
PREMIUM